Ба гузориши хабаргузории Аҳли Байт (а) — Абно, рӯзномаи ибрӣ Маарив гузориш дод, ки «инқилоби ороми раиси ситоди артиши ишғолгар дар ҳоли анҷом аст».
Ба иддаои Маарив, «ҳар қадр ҳам ки артиши ишғолгар дар Ғазза, Эрон ва Каранои бохтарӣ қавӣ ва сарсӯхта ба назар расад, аммо дар пойгоҳҳои омӯзишии худ барои мавҷи гармо омода нашудааст.»
Дар ин гузориш омадааст, ки «артиши Исроил дар рӯзҳои ахир дастхуши як инқилоби ором будааст», бо таваҷҷуҳ ба инки «пас аз солҳо коҳиши манобеъ ва нерӯи инсонӣ дар воҳидҳои майдонии суннатӣ - нерӯи зиреҳӣ, муҳандисии размӣ, ҳифозати марзӣ, тӯдаҳои пиёда низом, иттилооти майдонӣ, тӯдаи наҷот, фармондеҳии ҷабҳаи дохилӣ ва соири воҳидҳо - ҷанги «Шамшерҳои оҳанин» (ҷанги Ғазза) ин даркро ба артиши Исроил бозгардонд, ки як артиши қавӣ, ки дар ҷангҳо пирӯз мешавад, танҳо артише нест, ки бар воҳидҳои вижа ё воҳиди 8200, воҳидҳои сайберӣ ва фановарӣ ё фақат бар нерӯи ҳавоӣ бино шуда бошад.»
Дар ин гузориш унвон шудааст, ки «ин воҳидҳо, ҳар қадр ҳам ки хуб бошанд, пӯстае мукаммил барои амалиёти низомии аслӣ ҳастанд. Артиш ба мӯрчаҳои сахткӯш, ки артишро ҳамл мекунанд ниёз дорад: чатрбозон, тӯдаҳои пиёда низом, тӯдаҳои зиреҳӣ ва тӯпхона, ҳамроҳ бо тӯдаҳои муҳандисӣ ва иттилооти майдонӣ, ки рутини ҷангиро дар тамом ҷабҳаҳо мудирият мекунанд: аз марзҳои Лубнон ва Сурия гирифта то Каранои бохтарӣ ва албатта набарди ҷории дар Навори Ғазза, ки тақрибан ду сол аст идома дорад.»
Ин гузориш меафзояд: «Пас аз онки гардонҳо ва тӯдаҳои нерӯи заминӣ дар ду даҳаи гузашта таътил шуданд, артиши Исроил акнун мутаваҷҷеҳ шудааст, ки нерӯи заминӣ бояд ба маркази таваҷҷуҳи артиш бозгардад.»
Ин гузориш ишора кард, ки «дар як раванди шитобзада, артиш дар ҳоли афзоиш ва ҳатто ду баробар кардани сафӯф дар системи майдонӣ аст, бо ҳадафи афзоиши тадиди воҳидҳо ва системҳо дар чанд давраи истихдом ба гунае, ки ба онҳо иҷоза диҳад бо чолишҳои солҳои оянда рӯ ба рӯ шаванд: марзҳои бозгушоӣ шуда бо Сурия ва Лубнон, таваҷҷуҳ ба марз бо Урдун ва набарди ҷорӣ дар Ғазза.»
Бо ин ҳол, дар чархаи истихдоми феълӣ, агарчӣ тадиди сарбозони иъзомӣ ба пойгоҳҳои омӯзишӣ дар бархе воҳидҳо - монанди пойгоҳи зиреҳии Шизафон, пойгоҳи дифоъи марзии Сайярим, пойгоҳи муҳандисии размии Баҳлатс ва пойгоҳҳои омӯзишии тӯдаҳои пиёда низом аз тӯдаҳои Гӯлонӣ, Ноҳол, Гафъотӣ ва Кафир - афзоиш ё ду баробар шудааст, аммо артиши Исроил дар воқеъ дар эҷоди зерсохтҳо барои татбиқ бо ин афзоиш муваффақ набудааст.
Табқи ин гузориш, дар аксар пойгоҳҳои омӯзишӣ, идораи фановарӣ ва логистик маҷбур ба ёфтани роҳи ҳалҳои халлоқонае монанди сохтмонҳои муваққати дорои таҳвияи матбӯъ, таъсисоти чодарии дорои таҳвияи матбӯъ ва мавориди дигар шудааст. Бинобар ин, рӯзи чаҳоршанбе, дар дамоӣ, ки дар соя ба 50 дараҷаи сангитон мерасид, системҳои электрикӣ дар пойгоҳи Сайярим ва дар аксар пойгоҳҳои дигар аз кор уфтоданд, панелҳои барқ сӯхтанд ва садҳо ё ҳатто ҳазорон дастгоҳи таҳвияи матбӯъ дар ҳоле ки сарбозон барои муқобила бо мавҷҳои гармои ғайримуъмулӣ талош мекарданд, аз кор уфтоданд.
Ин гузориш ишора кард, ки «таҳвияи матбӯъ танҳо мушкил нест. Идораи фановарӣ ва логистик дар сохти сохтмонҳои доимии иловагӣ ва таъмини зерсохтҳои лозим барои афзоиши тадиди сарбозон бо мушкил мувоҷеҳ аст. Ҳамчунин қодир ба ҳамгом шудан бо суръати ҷираҳои ғизоӣ ироа шуда ба ин воҳидҳо нест.»
Маарив дар гузориши худ тавзеҳ дод, ки «идораи фановарӣ ва логистик дар мувоҷеҳа бо ин тағйир танҳо нест. Бӯрӯкросии низомӣ низ ба ин мушкил доман мезанад: дар артиши Исроил, онҳо дар талошанд то хохомҳои низомиро мутақоид кунанд, ки таъмири хатҳои барқи фурӯрехта дар Сайярим як амалиёти «наҷотбахш» аст ва коргарони паймонкор бояд иҷоза дошта бошанд дар рӯзи шанбе кор кунанд.
Дар айн ҳол, онҳо дар мутақоид кардани воҳиди пизишкии низомӣ барои ёфтани роҳҳои навварона барои расондани ғизои гарм ва пухта ба низомиён дар манотиқи омӯзишӣ ва адами ризоят аз ваъдаҳои ғизои сарди ҷангӣ дар субҳ, зӯҳр ва аср, бо мушкил мувоҷеҳ ҳастанд.»
Ин гузориш ҳамчунин ишора кард, ки артиш қодир ба роҳандозии таҳвияи матбӯъ дар пойгоҳи Сайярим ё овардани ғизои гарми гӯштӣ барои низомиён дар манотиқи омӯзишӣ нест.»
«Ови Ишкнузӣ», хабарнигори низомии ин рӯзнома, аз «Эял Замир», раиси ситод, хост то фармондеҳонро (бо кӯбидан рӯи миз ва дархости тавзеҳ аз фармондеҳон - на инки чаро ин иттифоқ уфтода, балки инки чаро онҳо барои ҷилавгирӣ аз нуқси фаннӣ омода набуданд) ба чолиш бикашад.
Your Comment