Ба гузориши хабаргузории байналмилалии Аҳли Байт(а) — АБНО — аз Ироқ, дар остонаи Арбаини Ҳусайнӣ, садҳо тан аз нерӯҳои Катоиби Саййид-уш-шуҳадо(а) шомгоҳи ҷумъа 19 сафари 1447 ҳиҷрии қамарӣ, дар Карбалои Ҳусайнӣ гирд ҳам омаданд то бо ҳузури Ҳоҷ Амин Абу Ало ал-Валоӣ, дабири кулли ин гурӯҳ, раҳпаймоии солонаи худро баргузор кунанд.
Ин рухдод дар шаби Арбаин, бо ҳузури ягонаҳои размӣ, нерӯҳои басиҷи мардумӣ ва фармондеҳони аршади муқовимат, ҷилвае аз инсиҷоми созмонӣ ва паёми сиёсии меҳвари муқовиматро ба намоиш гузошт.
Абу Ало ал-Валоӣ дар суханоне дар ҳошияи маросим, ҳузури нерӯҳои муқовимат дар канори миллионҳо зоири Ҳусайнӣро «таркиби имон ва омодагии размӣ» донист ва таъкид кард, ки Катоиби Саййид-уш-шуҳадо ҳамчунон дар хатти муқаддами дифоъ аз Ироқ, муқаддасот ва ормонҳои уммати исломӣ боқӣ хоҳад монд.
Раҳпаймоии имсол бо шиори #Ошуро_интисор баргузор шуд ва нерӯҳо бо ҳамли парчамҳои азои Ҳусайнӣ ва намодҳои муқовимат, зимни ёдоварии фидокории ёрони Саййид-уш-шуҳадо, паёми омодагии барои муқобила бо ҳар таҳдидеро мухобира карданд.
Таҳлилгарони сиёсӣ мӯътақиданд баргузории ин маросим дар баҳбуҳаи таҳаввулоти амниятии минтақа, на танҳо намоде аз пайванди таърихии Ошуро бо муқовимати муосир аст, балки ҳомили паёми боздорандаги ба душманон ва эъломи ҳамбастагӣ бо меҳвари муқовимат дар саросари минтақа маҳсуб мешавад.
Катоиби Саййид-уш-шуҳадо, ки тайи солҳои ахир нақши муҳиме дар набард бо терроризм ва дифоъ аз ҳарамҳои Аҳли Байт(а) ифо карда, ҳамасола ин раҳпаймоиро ба унвони суннати роҳбурдӣ дар канори пиёдаравии Арбаин баргузор мекунад; суннате, ки имсол беш аз ҳамеша ҷанбаи намодин ва истротежик ба худ гирифтааст.
Your Comment