Ба гузориши хабаргузории байналмилалии Аҳли Байт(ъ) ـ Абно ـ ба нақл аз Ал-Масира, масъули ҷунбиши Ансоруллоҳи Яман дар суханронӣ ба як муносибати мазҳабӣ ба баррасии таҳаввулоти байналмилалӣ ва минтақа ба вижа тадовуми таҷовузи режими саҳюнистӣ ба навори Ғазза пардохт.
Сайид Абдулмалик Бадруддин Ал-Ҳусӣ дар ин суханронӣ гуфт, ки коҳиши пойбандии уммати исломӣ ба Қуръони Карим ба сатҳи бисёр нигаронкунанда расидааст, то ҷое ки тааллуқи бисёре аз фарзандони уммат ба Қуръон сарфан зоҳирӣ шудааст.
Вай дар идома афзуд: Истибдоди Амрикоиву Исроилӣ аз тариқи ба бандагӣ кашонидани миллатҳо ва таҳқири онҳо ва аз тариқи густариши беадолатӣ ва таблиғи фасод, таҳдиде барои уммат аст. Ин истибдод, муқаддасоти умматро ҳадаф қарор медиҳад ва қасд дорад вижагиҳои исломии онро маҳв кунад. Роҳи саҳиҳи муқобила бо таҳдиди Амрико ва Исроил, иқдоми ҷиддӣ бар мабнои раҳнамудҳои Қуръони Карим аст.
Ал-Ҳусӣ хотирнишон кард: Бузургии фоҷиа ва беадолатӣ, ки мардуми Фаластин дар навори Ғазза мутаҳаммил мешаванд, хатаре барои кул ҷаҳон аст. Он чӣ бар сари мардуми Фаластин дар навори Ғазза меояд, трагедияи ваҳшатнок ва беадолатии бузург аст. Мардуми Фаластин дар Ғазза акнун дар сахттарин марҳилаи гуруснагӣ қарор доранд ва кӯдакон аз гуруснагӣ мемиранд. Душмани исроилӣ масъалаи таллаҳои марг ва кумакҳои башардӯстонаро муҳандисӣ кард, то онҳоро ба таллаҳое барои куштор ва наслкушӣ табдил кунад. Бисёре аз мардуми Ғазза дар гуруснагии шадид ва фоҷиае ваҳшатнок ба сар мебаранд, дар ҳоле ки садҳо миллион араб ва ду миллиард мусулмон онҳоро иҳота кардаанд, ки гӯё уммате дармонда ҳастанд.
Масъули Ансоруллоҳ тасриҳ кард: Тамошои саҳнаҳои ғамрангези марги кӯдакони Ғазза аз гуруснагӣ, вазъияте амиқан шармовар барои арабҳо дар дараҷаи аввал ва барои соири мусулмонон аст. Мизони ваҳшатноки бетафовутии уммат, душмани исроилӣ ва Амрикоиҳоро мутмаин кардааст, ки ҳеҷ иқдоме, ҳар чӣ ки бошад, алайҳи онҳо анҷом нахоҳад шуд. Зулм ба мардуми Фаластин, зулм ба тамоми уммат аст ва таҳдиди Амрикоиву Исроилӣ, таҳдиде барои кул уммат аст.
Вай дар бахши дигаре аз суханонаш гуфт: Мардуми Яман дар ҳаракати фарогир ва мудовими худ аз оғози таҷовуз ба Ғазза, алағарзи ду даври мутаволии таҷовузи низомӣ, бар мавзеи худ собитқадам мондаанд. Яман ба иллати ҳамроҳии худ бо Ғазза, бо ҳазорон ҳамлаи ҳавоӣ, муҳосираи шадид, коҳиши густардаи кумакҳои башардӯстона ва ҷанги иқтисодӣ мувоҷеҳ шудааст. Яман дар ҳимоят аз Ғазза, бо ҷанги таблиғотӣ густарда рӯ ба рӯст, ки ҳадафи он мунсариф кардани таваҷҷуҳи мардум ва мунсариф кардани онҳо аз масоили аслиашон аст. Ба лутфи Худо, тамом талошҳои душманон барои мунсариф кардани мардуми мо аз масирашон шикаст хӯрдааст.
Your Comment