Бино ба гузориши хабаргузории ABNA, Муҳаммад Раъд, раиси фраксияи вафодорӣ ба муқовимат дар парлумони Лубнон, дар гуфтугӯи ихтисосӣ бо шабакаи Ал-Маёдин таъкид кард: "Муқовимат комилан мунсаҷим бо ҳувият ва савобити худ дар ҳимоят аз ормоне, ки барои он ҷонфидоӣ карда, истодааст."
Вай бо ишора ба амалкарди артиши режими саҳюнистӣ гуфт: "Ин артиш, артиши қотил аст на як артиши ҷангҷӯ. Қудрати тахрибгариаш боздорандагии воқеӣ нест, балки боздорандагии таҳмилии он аз сӯи Амрико аст."
Раъд афзуд: "Исроилиҳо аз саломатии мавқеи мо ва густардагии ҳузури низомӣ дар меҳварҳои набард шигифтзада шуданд. Ҳатто ночор шудем дар масирҳои мунтаҳӣ ба ҷануб, ист ва бозрасӣ эҷод кунем то аз ҳуҷуми довталабони беш аз ҳад ба ҷабҳаҳо ҷилавгирӣ кунем."
Ба гуфтаи вай, он чи Ҳизбуллоҳ дар ҷанги пуштибонӣ ва ҷанги "Авлӣ ал-Баъс" мутаҳаммил шуд, дар воқеъ барои нобудии як кишвар ва фурӯпошии як артиш кофӣ буд. Аммо Ҳизбуллоҳ ҳизбе нест, ки шикаст хӯрад. Инсиҷом ва омодагӣ, рамзи истодагии мо буд; ҳар размандае аз лаҳзаи нахуст таклифи худро медонист.
Раъд таъкид кард: "Мо зарбаи сахте хӯрдем аммо ба суръат вазъиятамон беҳтар шуд, сохтори худро бозсозӣ кардем ва ҳатто дар ҷараёни ҷанг, халаъҳоро пур кардем."
Вай дар бораи иттиҳодҳои Ҳизбуллоҳ гуфт: "Мо дар ҳама иттиҳодҳо ба дунболи таҳаққуқи манофеи миллии бузург ҳастем ва ҳеҷ гоҳ муттаҳиде аз мо ба далели камбуди садоқат шикоят накард, балки шикоятҳо танҳо аз пойбандии мо ба усул ва мавқеъҳои собит буд."
Вай бо ишора ба шахсияти дабири кулли пешини Ҳизбуллоҳ гуфт: "Сайид Ҳасан Насруллоҳ бо сабри арзишӣ ва сабри стратегии сиёсӣ шинохта мешуд ва ҳадаф қарор додани эшон дар воқеъ ҳадаф қарор додани кулли Ҳизбуллоҳ буд; ин мавзӯъ аз ҳамон оғози муқобила баъд аз амалиёти "Тӯфони ал-Ақсӣ" равшан буд."
Раъд хотирнишон кард: "Мо аз замони тавсияҳои кумитаи Виногроад пас аз шикасти соли 2006, шоҳиди омодасозии душман барои ҳамла ба Ҳизбуллоҳ будем. Аз назари инсонӣ, ахлоқӣ, миллӣ ва қавмӣ, ҳеҷ гузинае ҷуз вуруд ба пуштибонӣ аз Ғаззаи мазлум надоштем. Ҷанги пуштибонӣ аз Ғазза, дурусттарин тасмим буд, зеро пирӯзӣ барои башарият, озодӣ, миллат ва қавмият аст; ҳарчанд баҳои он сангин бошад."
Вай таҷовузоти ахири режими саҳюнистиро бо Ҳолокости хаёлии саҳюнистҳо муқоиса кард ва гуфт: "Он чи дар ин ҷанг рух дод ҳазорон бор сангинтар аз чизе аст, ки ба унвони Ҳолокости дурӯғин дар таърих таблиғ шудааст."
Your Comment