Ба гузориши хабаргузории байналмилалии Аҳлулбайт (а) – Абно – Шайх "Наим Қосим", дабири кулли Ҳизбуллоҳи Лубнон, дар маросими солгарди шаҳодати фармондеҳи ҷиҳодии бузург, Сайид Фуод Шукр (Сайид Муҳсин) дар минтақаи Заҳияи ҷанубии шаҳри Бейрут, пойтахти Лубнон, суханронӣ кард.
Вай дар ибтидои ин маросим гуфт: "Мо дар ду масир фаъолият мекунем; масири муқовимат барои озодсозии сарзамин дар баробари Исроил, ва масири дувум, масири фаъолияти сиёсӣ барои сохтани давлат. Мо байнӣ ин ду масир тарҷеҳе қоил нестем ва ҳеҷ кадомро ҷойгузини дигаре намекунем, балки ба таври ҳамзамон дар ҳар ду масир гом бармедорем. Бинобарин, имкони муомила байни ин ду масир вуҷуд надорад."
Дабири кулли Ҳизбуллоҳи Лубнон идома дод: "Интихоби Ҷозеф Аун ба унвони раисҷумҳур пас аз солҳо буҳрон ва фарсудагии сохтори давлат анҷом шуд. Муқовимат бо тасҳили ин раванд, бори дигар нишон дод, ки яке аз сутунҳои аслии дар бинои давлат аст. Саволе табиӣ дар инҷо матраҳ мешавад: Чӣ гуна бояд дар Лубнон давлат сохт? Бархе намедонанд ҳадафашон аз сохти давлат чист: Оё барои дуздӣ омадаанд ё барои ҳазфи як бахш аз ҷомеа?"
Шайх Наим Қосим бо ишора ба шаклгирии муқовимат изҳор дошт: "Ин муқовимат ба унвони вокунише ба ишғолгарӣ падид омад, халаи мавҷуд дар тавони артиши Лубнонро пур кард ва дар соли 2000 озодсозии дурахшонеро рақам зад. Ин муқовимат идома дорад ва вазифаи боздорандагӣ дар баробари Исроил ва ҳифозат аз Лубнонро бар уҳда дорад. Ин муқовимат ҳеҷ гоҳ ҷойгоҳ ё масъулияти касеро мусодира накарда ва намекунад. Артиш масъул аст ва хоҳад буд. Миллат масъул аст ва хоҳад буд. Мо ба ин иттиҳод ифтихор мекунем ва мегӯем ин муқовимат бо артиш ва мардум як масъулияти муштаракро бар уҳда доранд. Мо сарфан шиор намедиҳем, балки ба ин воқеият бовар дорем ва муътақидем ҳар чӣ ин се зилъ нерӯмандтар ва ҳамоҳангтар бошанд, дастовардҳои беҳтаре рақам хоҳад хӯрд."
Ӯ ба тавофуқ пас аз набарди "Ули-ул-Баъс" ишора кард ва гуфт: "Мо бо таҷовузи Исроил муқобила кардем ва тавофуқе ҳосил шуд, ки ман исрор дорам ин тавофуқро Исроил дархост кард. Барои Исроил сарфи ин ки Ҳизбуллоҳ аз ҷануби рӯдхонаи Литонӣ ақибнишинӣ кунад ва артиши Лубнон онҷоро дар ихтиёр бигирад, як дастовард маҳсуб мешавад. Аз назари мо, ин ки давлат масъулияти ҳифозат аз кишварро бипазирад, як пирӯзист. Ин тавофуқ ҳам барои мо ва ҳам барои душман мазоёе дошт. Мо ба давлат кӯмак кардем, аммо Исроил ба тавофуқ пойбанд намонд. Ин тавофуқ фақат ҷануби Литониро шомил мешавад. Агар касе байни тавофуқ ва силоҳ робитае мебинад, бояд бидонад силоҳ як масъалаи дохилии Лубнон аст ва ҳеҷ рабте ба Исроил надорад."
Шайх Наим Қосим таъкид кард: "Пас аз набарди Ули-ул-Баъс, Исроил ба таҷовузоти худ идома дод, аммо бо шиддате камтар, ва бо ҳадафи фишор бар Ҳизбуллоҳ ва Лубнон таблиғ кард, ки Ҳизбуллоҳ заиф шуда, чун посух намедиҳад. Мо гуфтем вақте давлат масъулиятро пазируфт, мо дигар вазифа надорем ба танҳоӣ посух бидиҳем. Ин яъне тамоми нерӯҳои сиёсӣ масъул ҳастанд. Онҳо гумон карданд Ҳизбуллоҳ заиф шуда, аммо бо дидани ҳузури Ҳизбуллоҳ дар сохтори давлат, дар ҷануб, ва дар маросими ташйии бошукӯҳи шаҳидон монанди Сайид Ҳасан Насруллоҳ ва Сайид Ҳошим Сафиуддин шигифтзада шуданд. Онҳо аз натоиҷи интихобот низ мутааҷҷиб шуданд. Ҳамаи инҳо нишон медиҳад муқовимат дар тамоми абъоди сиёсӣ, иҷтимоӣ, беҳдоштӣ, ва хидматӣ ҳузури нерӯманд дорад."
Вай афзуд: "Исроил тавофуқро нақз кард ва ҳамчунон таҳдид мекунад. Мо инро натиҷаи ҳамкории Исроил ва Амрико медонем. Амрико бо замонати Ҳочштейн мутааҳҳид шуд, ки иҷрои тавофуқро аз сӯи Исроил пайгирӣ кунад, аммо сипас намояндае фиристод, ки мушаххас шуд ҳадафаш эҷоди буҳрон дар Лубнон аст. Амрико ба ҷои кӯмак, кишвари моро тахриб мекунад то ба Исроил кӯмак кунад."
Шайх Наим Қосим гуфт: "Борак бо таҳдид ва ирҳоб омад, ки Лубнонро ба Сурия зам карда ва аз нақша ҳазф хоҳад шуд, аммо аз мавзеи муттаҳид, миллӣ, ва муқовим лубнониҳо шок шуданд. Ӯ тасаввур мекард бо фишор бар руасои сегона фитна эҷод мекунад, аммо намедонист онҳо ба хусусияти Лубнон огоҳ ҳастанд. Амрико мехоҳад Лубнонро абзори лоиҳаи Ховари Миёнаи ҷадид кунад ва қудраташро нобуд созад."
Ӯ идома дод: "Амният дар шимоли аразиҳои ишғолӣ аз ҳашт моҳ пеш таъмин шуда, аммо дар Лубнон ҳанӯз на. Исроил ҳамчунон дар нуқоти марзии панҷгона боқӣ мондааст то таҳти ҳимояти Амрико ба силоҳи Ҳизбуллоҳ даст ёбад. Ҳадафашон ин аст, ки Лубнонро аз тавони низомӣ холӣ кунанд ва баъдҳо бо тавсеаи ин минтақаҳо, шаҳраксозӣ кунанд ва дар сиёсати дохилӣ дахолат намоянд. Ин ҳамон чизест, ки дар Сурия рух дод."
Дабири кулли Ҳизбуллоҳ дар бораи вазъияти Лубнон гуфт: "Мо бо як таҳдиди вуҷудӣ рӯ ба рӯ ҳастем, на фақат барои муқовимат, балки барои кулли Лубнон, ҳамаи тавоиф ва миллати он. Хатар аз ҷониби Исроил, ДОИШ ва Амрико аст. Онҳо намехоҳанд фақат силоҳи муқовиматро бигиранд, балки мехоҳанд хоки Лубнонро тасарруф кунанд. Чаро монеи бозгашти мардум ба рустоҳои марзӣ мешаванд?"
Вай бо лаҳни муҳкам гуфт: "Лубнонро ба Исроил нахоҳем фурӯхт. Ба Худо қасам агар ҳамаи ҷаҳон алайҳи мо муттаҳид шавад ва ҳатто агар ҳамаи мо кушта шавем, Исроил ҳаргиз наметавонад моро шикаст диҳад ё Лубнонро асир кунад. Силоҳи мо барои муқовимат бо Исроил аст ва ба масоили дохилии Лубнон рабте надорад. Ин силоҳ, қудрати Лубнон аст. Ҳар касе, ки хостори таслими силоҳ аст, дар воқеъ мехоҳад онро ба Исроил тақдим кунад."
Ӯ гуфт: "Мо мардуми иззат ва каромат ҳастем, мо ба омӯзаҳои Имом Ҳусайн (а) бовар дорем, ки фармуд: "Ҳайҳот миназзиллат". Мо дифоъ мекунем ҳатто агар ба шаҳодат мунҷар шавад. Ишғолгарӣ нахоҳад монд. Мо ҳастем, чун ҳақ бо мост."
Шайх Наим Қосим афзуд: "Давлати Лубнон бояд вазоифи худ ро анҷом диҳад; ҳам мутаваққиф кардани таҷовуз ва ҳам бозсозӣ. Агар Амрико монеи кӯмакҳои хориҷӣ аст, давлат бояд роҳҳалҳои дигаре пайдо кунад. Бозсозӣ барои иқтисоди кишвар ҳам муфид аст."
Дабири кулли Ҳизбуллоҳи Лубнон дар бораи шаҳид Сайид Фуод Шукр гуфт: "Сайид Муҳсин аҳли Биқоъ ва аз аввалин фармондеҳони низомии Ҳизбуллоҳ буд. Ӯ раҳбари гурӯҳе буд, ки ба аҳди даҳ нафар маъруф буданд; ҳамгӣ шаҳид шуданд. Ӯ бо Имом Хумайнӣ ва сипас бо Имом Хоманаӣ байъат дошт. Дар амалиётҳои бузурге дар ҷануби Лубнон, Боснӣ, ва дар ҷанги 2006 ҳузур дошт. Ӯ масъули воҳидҳои дарёӣ ва истишҳодии Ҳизбуллоҳ ва аз тарроҳони аслии амалиёти асиргирии маъруф буд. Дар набарди тӯфони Ақсо низ нақши фаъоле дошт. Ӯ марде бо имон, салобат, фурӯтанӣ, ва фикри халлоқ буд. Мо фақдони ӯро ба хонаводааш ва ҳамаи дӯстдоронаш таслият мегӯем."
Вай дар поён ба шаҳодати раиси дафтари сиёсии Ҳамос, Исмоил Ҳания, ишора кард ва афзуд: "Ин шаҳодат, истимрори масири муқовимати фаластинӣ аст, ки имрӯз дар садри авлавиятҳои ҷаҳонӣ қарор дорад. Мо дар баробари ҷиноёти амрикоии-саҳюнистӣ дар Ғазза шоҳиди қатли кӯдакон ва занон ҳастем ва созмонҳои байналмилалӣ фақат баёния медиҳанд. Бояд замонҳое барои мутаваққиф кардани ин ҷиноёт дода шавад."
Ӯ бо тамҷид аз асири мубориз, Ҷорҷ Абдуллоҳ, хотирнишон кард: "Ӯ намунае аз муқовимат аст, ки бо ифтихор 41 сол дар зиндон монд. Муқовимат мутааллиқ ба ҳамаи мардум ва тавоиф аст, ва мо ҳама барои озодсозии Фаластин якпорчае"м."
Your Comment