Ба гузориши хабаргузории байналмилалии Аҳлулбайт (а) – Абно – манобеи маҳаллӣ дар Ҳиссаи аввали Беҳсӯд, устони Майдон Вардаки Афғонистон таъйид кардаанд, ки Муҷтабо Нақавӣ, ҷавони шиаи сокини ин минтақа, рӯзи сешанбеи 7 мурдод, аз сӯи афроди мусаллаҳи кӯчӣ дар минтақаи «Шаҳринирӯи Доймирдод» ба гулула баста шуд ва ҷони худ ро аз даст дод.
Яке аз наздикони шаҳид Нақавӣ, дар гуфтугӯ бо хабарнигори Абно, зимни таъйиди ин ҳодиса, ба далели шароити амниятӣ аз ироаи ҷузъиёти бештар худдорӣ кард.
Бархе манобеи расонаӣ гузориш додаанд, ки ин ҷавон пас аз он ки монеи вуруди галаҳои кӯчиҳо ба мазореъи зироатӣ худ шуд, ҳадафи тирандозӣ қарор гирифт. Гуфта мешавад муҳоҷимон се нафар будаанд.
Бо вуҷуди он ки Толибон пас аз ин ҳодиса, омилони қатлро боздошт кардаанд, нигарониҳо дар бораи ҷонибдории ошкор ва истимрори хушунати кӯчиҳо алайҳи сокинони бумии манотиқи марказӣ ҳамчунон побарҷост.
Низоъи деринаи кӯчиҳо бо сокинони Ҳазорашини манотиқи марказии Афғонистон дар солҳои ахир шиддати бештаре ёфтааст.
Бисёре аз фаъолони ҳуқуқи башарӣ ва сокинони маҳаллӣ борҳо ҳушдор додаанд, ки адами халъи силоҳи кӯчиҳо ва ҳимоятҳои ғайримустақими Толибон аз онон, сабаби бесуботӣ ва қурбонӣ шудани ғайринизомиён, бавижа Ҳазораҳои шиа шудааст.
Ин дувумин мавред дар соли ҷорӣ аст, ки як ҷавони шиа ба дасти кӯчиҳои мусаллаҳ ба шаҳодат мерасад. Пеш аз ин низ дар устони Ғазнӣ, як мавреди мушобеҳ сабт шуда буд.
Мутолибаи мардум, ниҳодҳои маданӣ ва уламои динӣ аз ҳукумати сарпарасти Толибон он аст, ки ҳар чӣ зудтар кӯчиҳои мусаллаҳро халъи силоҳ карда ва аз сиёсатҳои табъизомез дар низоъҳои қавмӣ ва сарзаминӣ даст бардорад; дар ғайри ин сурат, буҳрони иҷтимоӣ ва даргириҳои хунбор бештаре дар интизори манотиқи марказӣ хоҳад буд.
Your Comment