Ба гузориши хабаргузории Аҳлулбайт (а) – Абно – 155 тан аз уламо ва мубаллиғони динӣ дар Баҳрайн бо судури баёнияе эълом карданд, ки сиёсати гуруснагӣ додан ба ду миллион инсон дар Ғазза, ки дар он шири хушк ва об қатъ шуда, ғизо ва дору мамнӯъ шуда ва навзодон аз гуруснагӣ ва беморон аз ташнагӣ ҷон медиҳанд, нанге барои башарият ва мояи шармсорӣ барои ҳар касе аст, ки сукут карда ва ё бо режими саҳюнистӣ одисозӣ ё ҳамкорӣ кардааст.
Онҳо таъкид карданд ончӣ режими ишғолгар ва ҳамдастонаш дар заминаи муҳосира ва гурусна нигоҳ доштани мардуми Ғазза анҷом медиҳанд, ҷинояти ҷангии тамомъёре аст, ки аз назари шаръӣ ҳаром ва аз назари қонунӣ ҷурм маҳсуб мешавад ва ҳама уммати исломӣ бояд бо он муқобила кунад.
Дар ин баёния омадааст: "Шикастани муҳосираи золимонаи Ғазза ва иттихози мавқеи ҷамъӣ дар баробари он, фаризае шаръӣ ва вазифае фурӣ бар дӯши давлатҳо, миллатҳо ва созмонҳои исломӣ аст. Бояд гузаргоҳҳо боз шавад, корвонҳои кӯмакрасонӣ эъзом шаванд ва ҳама абзорҳои сиёсӣ, расонаӣ ва башардӯстона барои таҳаққуқи ин ҳадаф ба кор гирифта шавад. Дар ғайри ин сурат, сукут ба маънои ҳамдастӣ аст."
Уламои Баҳрайн дар идома нисбат ба хатарҳои одисозии равобит бо режими саҳюнистӣ ҳушдор доданд ва бар зарурати шаръии таваққуфи фурӣ ва комили тамоми ашколи ин раванд аз ҷумла дар заминаҳои сиёсӣ, иқтисодӣ ва амниятӣ таъкид карданд.
Онон аз уммати исломӣ ва мардуми Баҳрайн хостанд то ба ҳимоят аз мардуми Ғазза идома диҳанд, бо одисозии равобит мухолифат кунанд, колоҳои режимро таҳрим намоянд ва ҳар гуна кӯмаки мумкин аъам аз сиёсӣ, расонаӣ ва башардӯстонаро барои шикастани муҳосира фароҳам кунанд ва дар пӯишҳои ҳимоятӣ ва имдодӣ мушорикати фаъол дошта бошанд.
Дар поён, аз уламо, хатибон ва мубаллиғон хоста шудааст, ки аз манобири худ ба баёни ҳақиқат бипардозанд, фарёди ҳақталабӣ сар диҳанд ва нақши худро дар бедор кардани уммат ва зинда нигоҳ доштани рӯҳи вафодорӣ ба муъминон ва бароат аз золимон ифо кунанд. Онҳо таъкид карданд, ки сухани ҳақ, худ навъе ҷиҳод аст ва сукут дар ин бора хиёнат маҳсуб мешавад.
Ин баёния дар идома бо ибрози дард ва андӯҳ аз ҷиноёти ҷории режими саҳюнистӣ, ин иқдомотро мисдоқи наслкашии тадриҷӣ ва сиёсати гуруснагии омидона тавсиф кардааст. Дар ҳоле ки кӯмакҳои инсонӣ низ мамнӯъ шуда ва ҷомеаи ҷаҳонӣ бо сукути мармуз ва шармовар, шоҳиди марги тадриҷии кӯдакон ва мардуми Ғазза бар асари сӯътағзия аст ва дар ҳамин ҳол, Ғарб ба ҷои ҳимоят аз қурбонӣ, аз ҷаллод дифоъ мекунад.
Your Comment