Ба гузориши Хабаргузории байналмилалии Аҳлибайт (а) ـ Абно ـ ҳамзамон бо ташдиди фишорҳои байналмилалӣ ва минтақаӣ барои тарсими муҷаддади тавозуни амниятӣ дар Ироқ, талошҳои мудовим барои «халъи силоҳи гурӯҳҳои муқовимат» таҳти шиорҳое монанди «аъмоли иқтидори давлат» ва «тазмини суботи кишвар» дубора матраҳ шудааст. Ин гурӯҳҳо ба ин талошҳо, ки пас аз оташбас байни Эрон ва режими саҳюнистӣ ва таваққуфи ҳамлаҳо алайҳи нерӯҳои амрикоӣ дар Ироқ афзоиш ёфт, посух дода ва мухолифати худро бо «диктҳои хориҷӣ» эълом карданд ва силоҳҳои худро ба «машрӯияти идеологӣ ва вуҷудӣ» муртабит донистанд.
Дар ин замина, «Абӯалӣ Ал-Аскарӣ» сухангӯи амниятии Катаиб Ҳизбуллоҳ Ироқ, аз маросими Ошуро дар Карбало истифода кард то интиқоди тундеро мутаваҷҷеҳи касоне кунад, ки хостори халъи силоҳ ҳастанд. Вай дар платформаи X навишт: «Садои буздилон ҳамсу бо фарёдҳои ҷинояткоронаи саҳюнистӣ-амрикоӣ барои канор гузоштани силоҳҳои муқовимат дар минтақа, аз ҷумла силоҳҳои муқовимат дар Ироқ аст, ки аз давлат ва амокини муқаддас дар замоне ки ҳама шикаст хӯрданд ва Бағдод қариб дар ҳоли суқут буд, муҳофизат кард.»
Вай афзуд: «Силоҳи муқовимат, амонати Имом Маҳдӣ(аҷ) назди муҷоҳидин аст ва тасмим ба канор гузоштани он фақат метавонад аз ҷониби Имом гирифта шавад.» Пас аз изҳороти Ал-Аскарӣ, баёнияи мушобеҳе аз сӯи «Абӯалоул-Валоӣ» дабири кулли гардонҳои Сайид Аш-Шуҳадо, содир шуд, ки таъкид кард: «Замин гузоштани силоҳ дар шароити иззат ва каромат, танҳо мунҷар ба таҳқир ва инҳитот дар оянда хоҳад шуд.»
Ин изҳорот дар буҳбуҳаи фазои пуршиддат матраҳ шуд ва вокунише ғайримустақим ба ду суханронии барҷастаи ахир аз Наҷаф ва Ал-Ҳаннана буд. Суханронии аввал, дархости «Абдул-Маҳдӣ Ал-Карбалоӣ» намояндаи марҷиъияти динӣ, барои «маҳдуд кардани силоҳ ба давлат» ва радди «мудохилаи хориҷӣ» буд. Суханронии дувум, баёнияе аз «Муқтадо Садр» раҳбари ҷунбиши Садр буд, ки ислоҳотро ба барчидани «силоҳҳои озод» муртабит кард ва хостори «инҳилоли шубаҳнизомиён» ва тақвияти ниҳодҳои низомӣ ва амниятӣ шуд.
Аз сӯи дигар «Муҳаммад Аш-Шаммарӣ» сиёсатмадори ироқӣ гуфт, ки «ҳар гуна талоше барои халъи силоҳ бидуни як роҳи ҳалли сиёсии одилона ва ҷомеъ, шикаст хоҳад хӯрд ва кишварро ба марҳилаи ҷадиде аз ошуфтагӣ суқут хоҳад дод.»
Вай афзуд: «Таҷрибаи берун рондани ишғолгарони амрикоӣ дар соли 2011 дар натиҷаи тавозуни боздорандагии эҷодшуда аз ҷониби муқовимат ҳосил шуд ва бозгашт имрӯз ба таҳдид ба халъи силоҳ, посухе ба фишори Амрико ва кишварҳои Шӯрои Ҳамкории Халиҷи Форс аст, ки печидагиҳои воқеияти Ироқро нодида мегирад.»
Таҳлилгарон муътақиданд, ки ин ҳаракати сиёсӣ пиромуни масъалаи халъи силоҳ бо тафоҳумоти Амрико ва Ироқ дар мавриди поёни ҳузури «эътилофи байналмилалӣ» дар сентябри 2026 мутобиқат дорад. Ин тафоҳумот метавонад ба унвони аҳрами фишоре бар гурӯҳҳо барои коҳиши нақши онҳо ё инҳилоли тадриҷии онҳо мавриди истифода қарор гирад.
Гузоришҳои амниятӣ ҳузури беш аз 60 гурӯҳи мусаллаҳро дар дохил ё хориҷ аз Ҳашд Аш-Шаъбӣ тахмин мезананд. Бархе аз ин гурӯҳҳо дорои қобилиятҳои низомии пешрафта, аз ҷумла мушакҳои кӯтоҳ ва миёнбурд, паҳподҳо ва зерсохти иттилоотӣ мустақил ҳастанд. Ин амр ҳар гуна талош барои халъи силоҳро бидуни тавофуқоти ҷомеъ ва тафоҳумоти минтақаии равшан, печида мекунад.
Бо таваҷҷуҳ ба шикофи сиёсӣ байни касоне, ки аз мавзеи муқовимат ҳимоят мекунанд ва касоне, ки онро рад мекунанд, ба назар мерасад давлати Ироқ дар мавқеияти номусоиде қарор дорад. Аз як сӯ аз давлат хоста мешавад, ки қонунро иҷро кунад ва аз сӯи дигар аз рӯёрӯии мустақим бо нерӯҳои мусаллаҳи бонуфуз худдорӣ кунад. Дар ҳамин ҳол, фишорҳои мардумӣ, мазҳабӣ ва байналмилалӣ барои поён додан ба он чи «ҳарҷу марҷи амниятӣ» ва мазоҳири «давлати мувозӣ» тавсиф мешавад, дар ҳоли афзоиш аст.
Бо ин ҳол «Али Казим Ар-Рикобӣ» таҳлилгари сиёсӣ наздик ба «Чорчӯби Ҳамоҳангӣ», гуфт, ки ба бовари ӯ «тарвиҷи идеяи халъи силоҳи муқовимат дар ин буҳраи хос ба нафъи манофеи миллӣ нест. Балки ҳадафи он холӣ кардани арсаи Ироқ аз унсурҳои боздорандагии мардумӣ аст, он ҳам дар ростои тафоҳумоти минтақаӣ ва байналмилалӣ, ки ҳассосияти вазъияти Ироқро дар назар намегиранд.»
Вай таъкид мекунад, ки «ин гурӯҳҳо қонуншикан нестанд, балки шарикони озодсозии Ироқ аз ДИИШ ҳастанд. Бархе аз онҳо расман дар ниҳодҳои давлатӣ идғом шудаанд ва талошҳо барои инҳилоли онҳо акнун бо ҳадафи эҷоди халъаи амниятӣ сурат мегирад, ки бо таваҷҷуҳ ба чолишҳои мавҷуд, наметавонад танҳо аз ҷониби нерӯҳои расмӣ пур шавад.»
Your Comment