Ба гузориши хабаргузории Абно ба нақл аз Ал-Ҷазира, Фавзӣ Барҳум, аз раҳбарони ҷунбиши муқовимати исломии Ҳамос гуфт: Аввалияти мо қатъи фаврии таҷовузи саҳюнистӣ ва ҷанги наслкӯшӣ алайҳи Ғазза аст. Мо бори дигар бар аҳди худ барои пойбандӣ ба тамоми ҳуқуқи собити миллии Фаластин ва дифоъ аз ормонҳои миллат таъкид мекунем. Ишғолгарон бо вуҷуди оворагӣ, гуруснагӣ ва куштор, дар озодсозии асирони худ бо зӯр ё эҷоди ниҳодҳои ҷойгузин шикаст хӯрданд. Наздик ба 95 дарсади қурбониёни ҷанг, ғайринизомиёни бедифоъ ҳастанд. 80 асири фаластинӣ дар зиндонҳои режими ишғолгар бар асари шиканҷа ба шаҳодат расидаанд. Пуштибонии мардумӣ аз муқовимат, сахраест, ки тарҳҳои ишғолгарон дар баробари он дарҳам шикаст.
Вай афзуд: Амалиёти «Тӯфони Ақсо» посухе таърихӣ ба тӯтиаҳои ҳазфи масъалаи Фаластин буд. Тӯфони Ақсо набарди сарф барои шикастани пӯшолии будани ишғолгарон набуд, балки нуқтаи атфе буд, ки чеҳраи воқеии ишғолгаронро ошкор ва ононро манзавӣ кард. Тӯфони Ақсо оғози шумориши маъкуи воқеӣ барои поёни ишғолгарӣ дар сарзамини Фаластин буд. Тӯфони Ақсо идомаи табиии муборизаи фаластиниён аз соли 1948 аст. Набарди «Тӯфони Ақсо» нишон дод, ки ишғолгарон хатаре барои амният ва суботи минтақа ва ҷаҳон ҳастанд. Набарди «Тӯфони Ақсо» виҷдонҳоро бедор кард то дар канори миллат ва кишвари мустақилман биистанд. Тарҳҳои ишғолгарон собит кард, ки ҷанги онон на танҳо алайҳи муқовимат, балки алайҳи мавҷудияти миллати Фаластин аст. Ҷанги кунунӣ ниятҳои тавсеаталабонаи ишғолгаронро ба зиёни сарзаминҳои арабӣ ва исломӣ ошкор кард. Кабинети Нетаняҳу ва давлати Амрико масъулияти қонунии ҷиноёти ҷангиро бар уҳда доранд.
Фавзӣ Барҳум гуфт: Ҷунбиши Ҳамос тайи ду соли гузашта бо ҳама пешниҳодҳои оташбас бо ниҳояти масъулиятпазирӣ бархӯрд кардааст. Ҳайати ҷунбиш дар Қоҳира дар талош аст то тамоми монеаҳоро дар масири дастиёбӣ ба тавофуқе, ки хостаҳои миллатро бароварда кунад, бартараф созад. Мо ба дунболи тавофуқе ҳастем, ки оташбас, ақибнишинии комили артиши ишғолгар аз Ғазза ва вуруди кумакҳои инсониро тазмин кунад.
Вай баён кард: Мо хостори тавофуқе ҳастем, ки вуруди кумакҳо ва бозгашти оворагон ба хонаҳояшонро тазмин кунад. Мо хостори тавофуқе ҳастем, ки оғози фаврии бозсозӣ таҳти назорати ниҳоди фаластинии муташаккил аз технократҳоро тазмин кунад. Мо хостори тавофуқе ҳастем, ки анҷоми як мубодилаи одилонаи асиронро тазмин кунад. Мо нисбат ба талошҳои Нетаняҳу барои коршиканӣ ва ноком гузоштани давраи феълии музокирот ҳамон гуна ки пештар анҷом дод, ҳушдор медиҳем.
Барҳум гуфт: Мо ба тавоноии миллати худ барои ноком гузоштани тамоми тарҳҳои ҳазфи масъалаи Фаластин итминон дорем. Ҷиноёти ишғолгарон ва наслкушӣ, ҷиноёти ҷангӣ ҳастанд, ки бо гузашти замон аз байн намераванд. Мо аз тамоми талошҳо ва мавзеъҳои шарофмандонае ки дар ҳимоят аз миллат ва муқовимати мо сурат гирифта, қадрдонӣ мекунем.
Вай тасриҳ кард: Мо талошҳои Ҷумҳурии Исломии Эрон, ҷунбиши Ансоруллоҳ дар Яман ва муқовимати исломӣ дар Лубнонро арҷ мегузорем. Мо мавзеъҳо ва нақшҳои бародарони миёнҷигар дар Қатар, Миср ва Туркияро ба таври вижа арҷ мегузорем. Мо ба корвонҳои «Флоти Ал-Сумуд» дуруд мефиристем ва ба онон мегӯем, ки паёми онон ба мо расидааст.
Барҳум таъкид кард: Аз тамоми кишварҳои арабӣ ва исломӣ мехоҳем тамоми ашколи таҳрим алайҳи режими саҳюнистиро фаъол кунанд. Аз гурӯҳҳо ва ҷараёнҳои фаластинӣ мехоҳем бар меҳвари гузинаи муқовимат муттаҳид шаванд. Ҳаққи миллати мо, ҳаққи асил ва пойдор барои зиндагӣ дар сарзамини худ бидуни муҳосира, куштор ва қиёмат аст. Таъсиси кишвари мустақили Фаластин бо пойтахти Қудс, акнун беш аз ҳар замони дигаре наздик шудааст.
Your Comment