Ба гузориши хабаргузории Абно ба нақл аз Ал-Манор, Шайх Наим Қосим, дабири кулли Ҳизбуллоҳи Лубнон, дар изҳороте дар маросими Ҷамъияти фарҳангии Ҳизбуллоҳи Лубнон гуфт: Мо ҳамчун раҳбарон ва пешравон дар саҳнае аз покизатарин саҳнаҳо гирд меоем, ки иродаи зиндагии азизро нишон медиҳад.
Ӯ хитоб ба ҷавонон ва наврасони Ҷамъияти "Кашшофатул-Имом Маҳдӣ (аҷ)", органи фарҳангии Ҳизбуллоҳи Лубнон, гуфт: Шумо ояндаи равшан ва пешгомони ростиву адолат ҳастед. Шумо наслҳои Сайид дар масири вилоят ба раҳбарии Имом Хоманаӣ ҳастед.
Шайх Наим Қосим идома дод: «Сайиди шаҳид, сарвари шаҳидони уммат аст, ки шуморо барои сохтани аҳду азму умед барои ояндаатон парвариш дод, то бо роҳи Худо, роҳи зиндагии азиз ва муҷоҳидон ва шаҳидон ва роҳи саодат дар дунё ва охират ошно шавед ва ба растгории бузурге даст ёбед.»
Ӯ таъкид кард, ки таҳти ҳар шароите бояд умед ба ваъдаи содиқ ва мавъуд ба ояндаи беҳтар боқӣ бимонад. Ҳатто агар зилзилаҳо ва сахтиҳо аз ҳар сӯ шуморо иҳота карда бошанд, шумо бар итоат аз Худо собитқадам ҳастед.
Шайх Наим Қосим, дабири кулли Ҳизбуллоҳ, хитоб ба наврасони Ҳизбуллоҳ, тасриҳ кард: «Шумо дар масири муқовимат ҳастед ва манзури мо аз муқовимат, ҷомеътарин ва густурдатарини он аст, зеро як гузинаи тарбиявӣ, фарҳангӣ, ахлоқӣ ва сиёсӣ аст.»
Ӯ бо ишора ба ин ки муқовимат, ҷиҳоди нафсу душман, ва қудрати имону иродаву мавзеъу пойдорӣ ва иззату истиқлол аст, изҳор дошт, ки муқовимат, интихоби ҷавонону духтарону мардону занон аст ва тарбияти хуб мубтанӣ бар асолат ва ҳудди ватан ва дифоъ аз хонавода ва азизон аст.
Шайх Наим Қосим тасдиқ кард: «Мо дар шумо нуру бахшишу фидокорӣ ва хидмат ба ҷомеа ва рушди ҷавонон бар пояи истиқоматӣ мебинем. Ман шуморо ба имони холис ба Худо ва некӣ ба волидайн ва таҳсилоти динӣ ва илмӣ ва ин ки аз сарбозони Имом Маҳдӣ (аҷ) бошед, тавсия мекунам.»
Дабири кулли Ҳизбуллоҳ идома дод: «Ифтихор мекунам, ки дар миёни шумо ҳастам, шуморо дӯст медорам ва орзу мекунам, ки бо ҳам дар интизори Имом Маҳдӣ (а) бошем.»
Your Comment