Ба гузориши хабаргузории байналмилалии Аҳлибайт(а) ـ Абна ـ Ҳуҷҷатулислом валмуслимин Набил Ҳалбовӣ, узви Шӯрои олии Маҷмаи ҷаҳонии Аҳлибайт(а) бо интишори баёнияе ҳамосӣ, бар зарурати истодагии якпорчаи уммати исломӣ дар баробари таҳдидоти Амрико ва режими саҳюнистӣ, ва бар ҳимояти ҳамаҷониба аз раҳбарии Ҷумҳурии Исломии Эрон таъкид кард.
Матни ин баёния ба шарҳи зер аст:
Бисмиллоҳир Раҳмонир Раҳим
(Бетардид Худованд аз касоне, ки имон овардаанд дифоъ мекунад)
Дар ин рӯзгори фитнаангез, ки душманони Худо ва инсоният алайҳи уммати исломӣ ҳампаймон шудаанд ва мехоҳанд иззат, имон, дин ва дунёи онро аз тариқи нобуд кардани мардуми яке аз муқаддастарин сарзаминҳо ва минтақаҳои он яъне Ғаззаи муқовим аз байн бибаранд, мардуми Ғаззаи муқовим дар Фаластини сарфароз наздик ба як сол аст бо сарбаландӣ меҷанганд ва бо халлоқият муқовимат мекунанд ва дар баробари ҷанги наслкушӣ, муҳосира ва гуруснагӣ, ки аз сӯи ваҳшитарин нерӯи шайтонии ҷаҳон ــ ки на дин дорад ва на ахлоқ ــ истодагӣ мекунанд, нерӯе, ки аз сӯи қудратҳои салтагар ва мунофиқи ғарбӣ ҳимоят мешавад.
Ғазза, ки намоди иззат дар таърихи муосири уммат аст, ҷуз меҳвари маҳдуди чанд кишвар ва нерӯ, ки аз шумораи ангуштони як даст фаротар намеравад, монанди Ҳизбуллоҳ дар Лубнон, Ҳашдушшаъбӣ дар Ироқ, қаҳрамонони яманӣ дар Ансоруллоҳ, ва дар раъси ҳамаи онҳо Ҷумҳурии Исломии Эрон бо артиш ва миллати худ, бавижа бо раҳбараш ــ забони гӯёи он ва виҷдони зиндааш ва намоди каромати ҳамаи уммат бо тамоми ақвом ва мазоҳибаш ــ касеро намеёбад, ки дар канори ӯ биистад ва аз ӯ бо пул, силоҳ ва хуни шаҳид ҳимоят кунад.
Раҳбари муаззами Инқилоби Исломии Эрон кӯҳи устуворест, ки тӯфонҳо ӯро намеларзонанд ва тандбодҳо ба ӯ осебе намерасонанд. Шахсиятест, ки омӯзиши дин ба муҷтаҳидон, завқи болои адабӣ, фарҳанги ғанӣ ва борвар, тавонмандӣ дар раҳбарӣ, ҷаззобияти зоҳирӣ ва ишқ ба ваҳдати уммат ва каромати онро дар худ ҷамъ кардааст.
Ҳол, режими Амрико ــ ки бо шахсияте намояндагӣ мешавад, ки ҳеҷ кас наметавонад фазилате барои ӯ ҷуз ғурур, дурӯғ, такаббур ва ғорати сарвати миллатҳо ба зишттарин шакли боҷгирӣ қоил шавад ــ дар канори манфуртарин чеҳрае, ки таърихи режими ғосиб ва маҳкум ба ҳасби дин, қонун ва арзишҳои инсонӣ, ба худ дидааст, ин ду шахсияти соқитшуда дар меъёри инсоният, ин раҳбари илоҳии инсонии бузургро ба шакли ошкор, рӯзи равшан, бо тамоми пастӣ ва разалат, ба қатл таҳдид мекунанд; бе он ки камтарин таваҷҷуҳе ба эҳсосоти уммат ва мудофеъони муқаддасоташ дошта бошанд.
Уммат фарохонда шудааст то бо тамоми аҷзояш, аз ҳама ихтилофоти худ ــ ҳарчанд бузург ــ фаротар равад, ва ин чаллаш нисбат ба кароматашро рад кунад, ва бо забони ҳамаи раҳбарон, бидуни истисно, бо забони ҳамаи андешамандон, уламо ва нерӯҳои муассираш, онро маҳкум кунад; ва аз мавзеи миллати Эрон, ки бо ҳама вуҷуд пушти раҳбариаш истода дар дифоъ аз хок ва дин, алгу бигирад.
Бале, бар уммате, ки нақши азиме дар тамаддуни башарӣ, дин ва арзишҳо дар тӯли ҳазорон сол доштааст, воҷиб аст, ки дар баробари ин тозаворидон ба таърих, ва таҷассуми мантиқи зӯр ва ҳаққи зӯр дар баробари мантиқи ақл ва ҳақ, якпорча биистад.
Агар ин зулм маҳор нашавад, сарзаминеро нобуд нахоҳад гузошт, иззатеро беҳурмат нахоҳад кард, кишвари арабӣ ё исломӣ ё озодихоҳеро ба ҳоли худ нахоҳад гузошт, ва ҳар раҳбаре, ки таслими таъмаҳо ва аҳдофи комили онҳо нашавад, аз реша бархоҳад канд.
Мо ҳамагӣ дар пешгоҳи Худованди мутаол дар мавриди мавзеъгириамон дар ин давра, мавриди суол қарор хоҳем гирифт, ва набояд аз ҳеҷ қудрат ва салтаҷӯие битарсем, чаро ки Худованд ваъдаи пирӯзӣ додааст. (Ва пирӯзӣ ҷуз аз сӯи Худованди нерӯманд ва ҳаким нест)
Узви Шӯрои олии Маҷмаи ҷаҳонии Аҳлибайт (алайҳимуссалом) Набил Ал-Ҳалбовӣ
Your Comment