Сардори сарлашкар Ҳусайни Саломӣ, фармондеҳи кулли Сипоҳи посдорони инқилоби исломии Эрон иттисоли сипоҳ ба қудрати илоҳиро муаллафаи аслии тавонмандӣ ва шикастнопазирии сипоҳ донисту афзуд: Қудрати мо фаротар аз марзҳои Эрон аст ва ҳамаи душманони мо бояд муҳосиботи худро бар асоси ҳамин қудрати азим танзим кунанд. Чаро ки мумкин аст нахустин иштибоҳи онҳо охирин иштибоҳашон бошад.
Ба гузориши “Порс-Тудей”, сардор Саломӣ рӯзи душанбе дар ойини ихтитомияи дуюмин иҷлосияи саросарии Намози Сипоҳ гуфт: Миллати Эрон бояд шигардҳову шеваҳои печидаи душманонро бидонанд, зеро душманон мехоҳанд бори таҳаввулотро бар дӯши миллати Эрон сангин кунанд ва бигӯянд: «Эрон бозувони минтақаии худро аз даст додааст».
Вай бо таъкид бар инки ҳанӯз Фаластин зинда аст, гуфт: Аз лиҳози маънавиву сиёсӣ аз Ҷабҳаи муқовимат дар ҳаддиаксари мумкин ҳимоят мекунем, аммо онҳо силоҳи худро ҳамчун мо таъмин мекунанду худашон силоҳ месозанд.
Сардор Саломӣ ёдовар шуд, душмани саҳюнистӣ тасаввур мекунад бо куштани занон, кӯдакон ва афроди бесилоҳ дар Ғазза ба муваффақият расидааст, аммо воқеият ин аст, ки саҳюнистҳо имрӯз музтарибтар аз гузашта зиндагӣ мекунанд. Онҳо мултаҳиб ва дар бунбаст ҳастанд ва чашмандози равшане барои оянда надоранд.
Фармондеҳи кулли Сипоҳи посдорони инқилоби исломӣ ҳамчунин бо ишора ба таҳаввулоти Сурия гуфт: Ин ки душмани саҳюнистӣ бахше аз сарзамини Сурияи бедифоъ ва бесилоҳро тасарруф мекунанд, оё мушкиле аз мушкилоти онҳоро ҳал мекунад? Онҳо бо ин кор дастони мусулмононро боз мекунанд ва барои муҷоҳидони муъмин замини ҷанги дигаре боз мекунанд. Оё саҳюнистҳо метавонанд дар баробари ин хашми муқаддасу ғайз (ғазаб)-и шадиду майл ба ҷиҳод дар Ҷабҳаи муқовимат зиндагии эмине дошта бошанд? Оё онҳо метавонанд дар хонаи ғасбшуда ором зиндагӣ кунанд?
Вай дар поён бо таъкид бар тавваҷуҳ ба иқомаи намоз дар ҷомеа афзуд: Агар бихоҳем асари намозро дар майдон нишон диҳем, кофист ба саҳнаи Ғазза бингарем, ки кӯдакони фаластинӣ бо оёти илоҳӣ сухан мегӯянд, фарзандони Ҳизбуллоҳ аз дили оташ дар он шароити сахт пирӯзӣ сохтанд ва Исроилро ноком карданд ва қудратманд шуданд.
342/
