Изҳороти имом Хоманаӣ, Раҳбари инқилоби исломӣ дар нишасти ширкаткунандагони конфронси байнулмилалии тафсири Тасним, ки 4 исфандмоҳи соли 1403 баргузор шуд, субҳи рӯзи душанбе дар макони баргузории конфронс дар Қум мунташир шуд.
Ба гузориши Порс тудеӣ, бо истинод ба сойти итилорасонии дафтари мақоми муаззами раҳбари дар ин дидор Имом Хоманаӣ аз шахсияти барҷастаи оятуллоҳ Абдуллоҳи Ҷаводии Амолӣ, муфассири бузурги Қуръон ва муаллифи тафсири Тасним ситоиш карда, семинарияро аз заҳматҳои бештаре дар ин пажӯҳиш ва тадқиқи устоди ӯ медонад 40 дар тафсири Тасним афзуд: Албатта, фаъолияти оятуллоҳ Ҷаводи Омулӣ дар арсаи улуми ақлӣ ва суннатӣ ва осори фиқҳию фалсафӣ ва ирфонии ӯ ҳама муҳим ва шоистаи таъриф аст, аммо ҳеҷ яке аз онҳо бо кори ӯ дар тафсири Қуръон баробар нест.
Ҳазрати оятуллоҳ Хоманаӣ тафсири Таснимро мояи ифтихори шиъаён ва мазҳабӣ хонд ва дар баёни бархе аз вижагиҳои ин тафсир гуфт: Нерӯи тафаккури оқилонаи муфассири мӯҳтарам барои дарки нуктаҳои нозук ва нозуки ниҳон дар оёти Қуръон саҳми зиёде кардааст.
Ин тафсир ба «Тафсири мизон» шабоҳат дорад, вале муҷаддамтар ва густурдатар, саршор аз маводи муфиду иттилоотӣ ва дар воқеъ донишномаи фарогир аст.
Ишон хотираи Аллома Табобаъӣ, муаллифи “Тафсири Мизон”-ро ба унвони муассиси таваҷҷуҳ ба тафсир ва мафҳумҳои Қуръон дар мазҳаб гиромидошт ва таъкид кард: Баргузории ҳудуди 200 дарси тафсири Қуръон дар устони Қум хабари хуш аст ва ин равиш бояд тақвият ва пойдор бошад.
Раҳбари инқилоби исломӣ анҷоми тарҷумаи арабии тафсири "Тасним"-ро барои корбурди он дар ҷаҳони ислом зарур донист ва аз оятуллоҳ Ҷаводи Омулӣ ва гурӯҳи муҳаққиқони ин тафсир изҳори сипос ва қадрдонӣ кард.
Тафсири «Тасним»-ро оятуллоҳ Ҷаводии Амолӣ таълиф кардааст ва дар 80 ҷилд мураттаб ва таълиф шудааст. Тарҷумаи ин тафсир натиҷаи 40 соли тадрис ва пажӯҳишҳои оятуллоҳ Ҷаводи Омулӣ ва ҳамкории даҳҳо донишманд ва пажӯҳишгар дар қолаби гурӯҳҳои пажӯҳишӣ аст, ки дар “Тафсири Қуръон” ҷой гирифтааст. Усули муаллиф ин буд, ки байт ё абёти мавриди назарро зикр намуда, дар чаҳор марҳала баррасӣ кунад: «интихоби тавзеҳот», «тафсири байт», «назукиҳо ва ишораҳо», «баҳси ривоятӣ» буда аст.
