Раҳбари инқилоби исломӣ шоми чаҳоршанбе бо ҳазорон донишҷӯ дар саросари Эрон ва фаъолони созмонҳои сиёсӣ, иҷтимоъӣ ва фарҳангӣ ва гурӯҳҳои ҷиҳодии донишҷӯӣ дар интиқод ва арзёбии масоил ва таҳкими ҳуввияти донишомӯзон ва ҳамчунин баррасии қазияҳо аз таърихи муъосир ва ҳаводиси кунунӣ тавсияҳои муҳиме баён кард.
Ба гузориши Порс тудеӣ, бо ёдоварӣ аз рӯйдодҳои мухталифи соли гузашта, ишон афзуданд: "Соли гузашта дар ин гуна рӯзҳо шаҳидон Раисӣ, Сайид Ҳасан Насруллоҳ, Ҳаниё, Сафиддин, Синвор, Зейф ва чанд чеҳраи барҷастаи инқилобӣ дар миёни мо буданд, аммо ҳоло нестанд ва ба ин далел, душман фикр мекунад, ки ҳарчанд мо инҳоро заъиф карда метавонам бародарони тавоно барои мо талафот аст, мо нисбат ба соли гузашта дар бисёр соҳаҳо қавӣ шудем ва дар баъзе соҳаҳо заифтар нашудаем».
Ҳазрати оятуллоҳ Хоманаӣ дар шарҳи сабаби идомаи нерӯи Ҷабҳаи Муқовимат афзуд: Агар ду омили идеал ва талош дар як миллат ва гурӯҳе вуҷуд дошта бошанд, ба ҳаракати куллии онҳо таъсир нахоҳанд дошт.
Ҳазрати оятуллоҳ Хоманаӣ баҳрабардорӣ аз ҳидоятҳои илоҳӣ ҳадафи волои ҳар як инсон донистанд ва афзуданд: Дастёбӣ ба ободӣ, саодат ва наҷот танҳо бо ҳидояти Худованди Мутаъол ба даст меояд ва ин ҳидоят аз асароти парҳезгорист.
Раҳбари инқилоби исломӣ дар бахши аслии суханронии худ дар баёни ҳуввияти донишҷуи эронӣ ба ду таҷрубаи мухталифи ҷавонони эронӣ дар замони муъосир бо тамаддуни Ғарб ва ғарбӣ таваҷҷуҳ карданд ва таъкид карданд: Натоиҷи дидори аввал “мафтуни ва худкушӣ” ва натиҷаи бархӯрди воқеии ғарбӣ, истиклолият ва дар баъзе мавридхо ҳисси тафовути амик ва чудоии комил».
Эшон нахустин бархӯрди ҷавонони эронӣ бо Ғарбро ҳудуди сад сол пеш дугонаи "Ғарби пешрафта ва Эрони заъиф ва ақибмонда"-ро дар зеҳни ҷавонон эҷод карданду гуфтанд: Ин дугона, албатта, дар он замон як воқеият буд, аммо набояд боиси худкушӣ ва пайравӣ аз Ғарб шавад. Зеро мушоҳидаи тавоноии тарафи дигар бояд мардумро водор созад, ки ба ҷои таъйин кардани таслим ва итоаткорӣ дар бораи роҳи ҳал ва ҷуброни заъфҳои худ андеша кунад.
Ҳазрати оятуллоҳ Хоманаӣ Ризохонро (сарсилсилаи салтанати Паҳлавӣ дар Эрон) таҷассуми ғарбгароии харобиовар ва харобкор номидаанду афзуданд: Англисҳо он золимро ба сари қудрат оварданд ва баъдан, вақте ки манофеъашон онро тақозо мекард, ӯро аз байн бурданд, аммо дар ин муддат дар афкори умум гирдиҳамоии Ризохонро ба инҳирофоти Ғарб таҳрик доданд ва кишварро аз дарун холӣ кард ва ҳеҷ чизи миллӣ, аз қабили иқтисоди миллӣ, сиёсати дохилӣ ва хориҷии миллӣ ва ҳатто либоси миллӣ барои эрониён боқӣ намонд.
Раҳбари Инқилоби Исломӣ таҷрубаи дуввуми ҳузури Ғарб дар Эронро натиҷаи ҳаводиси талхе аз қабили ишғоли бахшҳое аз ин кишвар аз ҷониби Британия ва Русияи тарози, қаҳтӣ ва талафоти ҳазорон нафар, саркӯб кардани ҳаракатҳои дохилӣ ва таҳкими қарордодҳои таҳқиромез, аз қабили қарордоди нафти Дорс дар замони Ризонхон дар ин ҳодиса донистанд мардум, ба хусус ҷавонон, ошкоро баён кард, ки дар паси намуди зоҳирӣ ва табассуми пурҷилоҳои онҳо ботини бадхоҳ ва хиёнаткор аст ва ин боиси коҳиши ҳавас ва мафтуни тамаддуни ғарбӣ дар кишвар шуд».
Эшон наҳзати миллии нафтиро як гардиши торихӣ дар ифшои корбурди ботинии Ғарб номиданд ва қайд карданд: Дар ҳоле, ки Мусаддиқ ба Амрико такя мекард ва умедвор буд, ки бо Британия биҷангад, зарбаи ҳамон Амрико шуд ва табаддулоти зидди ҳукумати ӯ бо пул ва манобеъи Амрико сурат гирифт.
Ҳазрати оятуллоҳ Хоманаӣ бо таъкид бар ин, ки натиҷаи табаддулоти соли 1953 барои рӯшан кардани ин воқеъият аст, ки такя ба Ғарб монеъи пешрафт аст, на омиле дар он, афзуд: "Ҳақиқат ҳам маълум шуд, ки ғарбиҳо бо ҳар падидае, ки бо манофеъ ва зиёдаравиҳои онҳо мухолиф аст, бераҳмона рафтор мекунанд."
Раҳбари инқилоби исломӣ оғози ҷунбишҳои муқовимати донишҷӯён алайҳи Амрико, аз қабили қиёми донишҷӯёни донишгоҳи Теҳрон дар рӯзи 16 декабр алайҳи сафари Никсон ва шаҳид шудани се донишҷӯ аз дасти ҳукуматро паёмадҳои ифшои табиати ботинии Ғарб бо ишора ба идомаи хати мафтунӣ бо инқилоб дар баробари инқилоби Ғарб афзуданд: ки дар соли 1978 ба амал намеомад, мамлакат бо рохе пеш мерафт, ки бинобар афзудани вобастагии хоричй аз тамоми неъматхо ва сарватхои маънавии худ маҳрум ва холй мешуд».
Ишон санъати муҳим ва нотакрори Имом Хумайнӣ (р)-ро муошират ва гуфтугӯ бо миллат донистанд, на гурӯҳе ва ё ҳизби хос ва гуфтанд: Имом Хумайнӣ (р) бо ёдоварӣ аз тавоноии мардум ва ҳувияти фарҳангӣ ва таърихии миллат ҳамаро аз ғафлат берун овард ва бо эътимод ва тақозо аз мардум, онҳоро ба пеши миллат овард ва ба ҳидояти худ бурд мавкеъ ва равиши ғоратгарии душманон ҷамъ шуд.
Ҳазрати оятуллоҳ Хоманаӣ бо ишора ба ин ки таҷовузкорони ҷаҳон аз мубориза ва фитнаи худ алайҳи инқилоби исломӣ даст накашидаанд, гуфтанд: "Аввал мо" мегӯянд, яъне тамоми ҷаҳон бояд манофеи моро болотар аз манофеи худ бигузорад. Имрӯз ҳар кас метавонад ин манофеи худро бубинад ва имрӯз Эрони исломӣ ягона кишваре аст, ки қотеъона изҳор кардааст, ки манофеъи дигаронро бар манофеи худ бартарӣ намедиҳад."
Ишон талошҳои душманро, ба вижа бо истифода аз шеваҳои нави иртиботӣ, барои барқарории нуфуз ва ҳукмронии Ғарб бар Эрон ва такрори ҳамон рӯҳияи пассивӣ, тобеият ва вобастагӣ, ки қабл аз инқилоб дар миёни донишҷӯёни ҷавони эронӣ вуҷуд дошт, хонд.
Раҳбари инқилоби исломӣ дар бахши ниҳоии суханронии худ ба чанд нукта дар бораи музокира бо Амрико ишора карданд.
Вай дар банди аввал ҳарфи раисиҷумҳури Амрико дар мавриди омода будан ба музокира ва дастёбӣ ба тавофуқ ва ирсоли нома ба Эронро як талош барои фиреби афкори ҷомеъаи ҷаҳон арзёбӣ кард ва гуфт: Ин нома ҳанӯз ба ман нарасидааст, аммо Амрико мехоҳад, дурӯғе ба миён гузорад, ки Эрон ба фарқ аз мо ба музокира ва дастёбӣ ба созиш омода нест. Дар ҳоле ки ҳамон шахсе, ки ин суханонро мегӯяд, натиҷаҳои гуфтушуниди моро бо Амрико пора-пора кард. Ҳоло мо чӣ гуна метавонем бо ӯ гуфтушунид кунем, дар ҳоле ки медонем, ки ӯ аз рӯи натиҷаҳо амал намекунад?
Дар мавриди дигар, ҳазрати оятуллоҳ Хоманаӣ гуфтанд: "Аз ибтидо ҳадафи мо аз музокира лағви таҳримҳо буд, ки хушбахтона, тадриҷан бо идомаи тамдиди ин таҳримҳо камтар муассир мешавад." Вай бо ишора ба суханони амрикоиҳо, ки "мо намегузорем, ки Эрон ба силоҳи ҳастаӣ даст ёбад" гуфт: "Агар мо мехостем силоҳи ҳастаӣ тавлид кунем, Амрико наметавонист моро боздорад." Сабаби надорем, ки мо яроки ядрой надорем ва онро чустучу намекунем, дар он аст, ки худи мо бо сабабхои дар боло зикршуда ин навъи ярокро намехохем.
Раҳбари Инқилоби Исломӣ дар мавриди дигар, таҳдиди милитаризми Амрикоро беақлона хонда ва таъкид карданд: Таҳдиди зарба задан ва боиси ҷанг масъалаи якҷониба нест ва Эрон қодир аст, ки зарба занад ва ҳатман ин корро хоҳад кард.
Эшон афзуданд: "Агар Амрико ва агентҳои он иқдоми нодуруст кунанд, ба худи онҳо зарбаи сахттар хоҳад расид." Албатта, мо дар чустучуи чанг нестем, зеро чанг кори хуб нест, вале агар касе чорае бинад, мо катъиян чавоб медихем.
Раҳбари инқилоб Амрикоро дар як роҳи заъф тавсиф кард ва афзуд: Амрико аз лиҳози иқтисод, сиёсати хориҷӣ, сиёсати дохилӣ, масоили иҷтимоӣ ва дигар соҳаҳо заъиф мешавад ва дигар наметавонад қудратеро, ки 20-30 сол пеш дошт, дошта бошад.
Вай дар ниҳоии суханронии худ муқовимати Фаластин ва Лубнонро қавитар ва ангезатар аз қабл донистанду гуфтанд: Мақомоти Эрон, аз ҷумла ҳукумат ва раисиҷумҳур дар ин замина якдилона ҳастанд, ки мо бояд аз муқовимати Фаластин ва Лубнон бо тамоми нерӯ ҳимоят кунем ва иншоаллоҳ, миллати Эрон ҳамчунон дар гузашта парчамбардори муқовимат бо таҷовуз дар оянда хоҳад буд.
Изҳори назари донишҷӯён дар бораи муҳимтарин масоили донишҷӯён ва кишвар дар дидор бо Раҳбари Инқилоби Исломӣ
Дар огози ин вохурй 6 нафар намояндагони ташкилотҳои доннишҷуӣ мамлакат оқои Муҷтабо Менгли; Аз Дафтари таҳкими ваҳдат - Муҳаммад Асадиён; Аз маҷлиси исломии донишҷӯёни донишгоҳи Озод - Меҳдӣ Базмеҳ; Аз сафарбаркунии донишҷуён, Мухаммадризо Марямй; Аз Ҷунбиши адлия - Аболфазли Муҳаммадӣ; аз Ҷамъияти Донишҷӯёни Исломӣ ва хонум Райҳан Ҳасани Қурбон аз гурӯҳҳои ҷиҳодии донишҷӯӣ дар мавриди муҳимтарин масоили донишҷӯӣ ва миллӣ ибрози назар карданд.
Дар поёни ин нишаст намози шом ва хуфтан ба имоматии ҳазрати оятуллоҳ Хоманаӣ баргузор шуд.
342/
Your Comment